Dag 14 - 8 mei 2014
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
10 Mei 2014 | Italië, Verona
Het was vandaag een superdag, lekker geslapen, alhoewel.....het ontbijt in The Youth Hostel was zeer matig. Maar daarentegen had ik wel gratis internet, dus kon ik alle gemaakte verslagen mooi uploaden en kleine foutjes eruit halen. Maar als je zo aan het werk bent gaat de tijd veel sneller dan gedacht. Het was dus veel sneller 09.00 uur dan ik dacht waardoor de hele groep buiten met bepakte fietsen stond te wachten op mij.
Misschien wel daardoor dachten we er niet aan om nog even door de hoofdstraat van Trento te fietsen waar we gisteren, al wandelend zulke prachtig met fresco's beschilderde Pallazo's hadden bewonderd. Schitterend mooie grote maar ook vooral goed onderhouden patriciërshuizen. Jammer, maar we krijgen nog veel meer te zien, want vandaag fietsen naar Verona. Die stad kennen jullie allemaal vanwege het prachtige oude operatheater.
Met de auto is het een afstand van plm. 90 km. maar met de fiets bleek het een stuk verder te zijn, want aan bij aankomst op de camping had ik 114 km. op mijn teller staan.
Zoals ik al zei, de zon scheen, er was nauwelijks wind, het beloofde een totaal andere dag te worden als gisteren. We fietsten door een breed dal met links en rechts van ons de uitlopers van de Alpen. Alles ligt hier dicht bij elkaar, de Adige rivier, het fietspad, een wandelweg, een regionale weg plus de drukke autostrada! Waarschijnlijk om aan de saaiheid van het geheel te ontkomen worden we regelmatig over een brug naar links en dan weer naar rechts geleid, maar.... de fietspaden zijn mooi glad en het fietst heerlijk. Trouwens, er wordt in Italië best veel gefietst, en veel mensen schrikken zich rot van onze kreten 'voor' 'tegen' en 'paaltje'!
Na 30 km. werd er geschreeuwd om koffie en dus we stopten in het eerste beste dorpje Roveretto, bij een onooglijk koffietentje waar de signora schrok van zoveel plotseling mannenbezoek.
Maar binnen en mum van tijd had iedereen zijn koffie, en zoals altijd zoveel mensen zoveel smaken. Italië biedt vele soorten koffie. We verbaasden ons over de prijs € 1,20.
Feitelijk zou het vandaag een rustdag zijn, maar omdat sommigen ongerust zijn en denken dat we te laat in Rome aankomen, is besloten te fietsen op de rustdag, maar......wel heel rustig. Alhoewel het niet heel veel rustiger ging dan normaal, hing er toch een hele ontspannen sfeer in de groep, want iedereen kon voldoende rond kijken en genieten van de omgeving.
Af en toe zat er een flinke klim in de route maar de beloning was dan ook mieters vanwege de schitterende vergezichten. Onderweg vertelden de mannen dat we nog maar 15 km. hoefden te fietsen maar ze hadden buiten de waard gerekend want onze slaapplek lag bij nader inzien precies aan de andere kant van Verona en dat is best een grote stad.
Wat is Verona toch een mooie stad vooral als de zo'n schijnt. De dames lopen er charmant gekleed bij en al die oude gebouwen, je komt ogen te kort wanneer je ook nog op het drukke verkeer moet letten.
We spraken af om direct door te fietsen naar de slaapplek en die bleek tot onze schrik helemaal boven op een berg te liggen zodat we aan het einde van onze 'rustdag' al de Jezus moesten klimmen. Volgens mij hadden we nog niet zo'n steile klim gehad! De meesten duwden hun fiets naar boven - ook een hele toer!
Ook hier was de beloning, een hele mooie camping met een prachtig uitzicht over Verona. We konden de tenten onder de druivenranken zetten, wat de meesten ook deden maar ik had 't wel gehad en ben samen met Nico, die ook 'te lui' was om zijn tent op te zetten, nar de herberg getogen die 100 meter verder en lager was gelegen.
Dat bleek Villa Francescatti te zijn, een onderkomen gebouw uit het jaar 1200 met grote zalen met van die grote zware houten plafonds en beschilderde wanden. Rond het gebouw lag een grote tuin met diverse palmbomen, maar net als het gebouw was ook de tuin erg verwaarloosd. Zonde, maar je moet er ook het geld voor hebben!
Nico en ik kwamen juist op tijd om nog te kunnen mee-eten. Daarna was het bed opmaken, douchen, dagboek bijwerken, mail checken en heerlijk slapen in onze privé kamer.
's Morgens hoefden we maar € 28,- af te rekenen voor dat alles.
Later hoorden we dat onze, van vermoeidheid genomen beslissing, goed was uitgepakt.
We hadden het zeker niet 'minder' gehad dan onze campinggasten!
Weer een dag met een gouden randje!
Misschien wel daardoor dachten we er niet aan om nog even door de hoofdstraat van Trento te fietsen waar we gisteren, al wandelend zulke prachtig met fresco's beschilderde Pallazo's hadden bewonderd. Schitterend mooie grote maar ook vooral goed onderhouden patriciërshuizen. Jammer, maar we krijgen nog veel meer te zien, want vandaag fietsen naar Verona. Die stad kennen jullie allemaal vanwege het prachtige oude operatheater.
Met de auto is het een afstand van plm. 90 km. maar met de fiets bleek het een stuk verder te zijn, want aan bij aankomst op de camping had ik 114 km. op mijn teller staan.
Zoals ik al zei, de zon scheen, er was nauwelijks wind, het beloofde een totaal andere dag te worden als gisteren. We fietsten door een breed dal met links en rechts van ons de uitlopers van de Alpen. Alles ligt hier dicht bij elkaar, de Adige rivier, het fietspad, een wandelweg, een regionale weg plus de drukke autostrada! Waarschijnlijk om aan de saaiheid van het geheel te ontkomen worden we regelmatig over een brug naar links en dan weer naar rechts geleid, maar.... de fietspaden zijn mooi glad en het fietst heerlijk. Trouwens, er wordt in Italië best veel gefietst, en veel mensen schrikken zich rot van onze kreten 'voor' 'tegen' en 'paaltje'!
Na 30 km. werd er geschreeuwd om koffie en dus we stopten in het eerste beste dorpje Roveretto, bij een onooglijk koffietentje waar de signora schrok van zoveel plotseling mannenbezoek.
Maar binnen en mum van tijd had iedereen zijn koffie, en zoals altijd zoveel mensen zoveel smaken. Italië biedt vele soorten koffie. We verbaasden ons over de prijs € 1,20.
Feitelijk zou het vandaag een rustdag zijn, maar omdat sommigen ongerust zijn en denken dat we te laat in Rome aankomen, is besloten te fietsen op de rustdag, maar......wel heel rustig. Alhoewel het niet heel veel rustiger ging dan normaal, hing er toch een hele ontspannen sfeer in de groep, want iedereen kon voldoende rond kijken en genieten van de omgeving.
Af en toe zat er een flinke klim in de route maar de beloning was dan ook mieters vanwege de schitterende vergezichten. Onderweg vertelden de mannen dat we nog maar 15 km. hoefden te fietsen maar ze hadden buiten de waard gerekend want onze slaapplek lag bij nader inzien precies aan de andere kant van Verona en dat is best een grote stad.
Wat is Verona toch een mooie stad vooral als de zo'n schijnt. De dames lopen er charmant gekleed bij en al die oude gebouwen, je komt ogen te kort wanneer je ook nog op het drukke verkeer moet letten.
We spraken af om direct door te fietsen naar de slaapplek en die bleek tot onze schrik helemaal boven op een berg te liggen zodat we aan het einde van onze 'rustdag' al de Jezus moesten klimmen. Volgens mij hadden we nog niet zo'n steile klim gehad! De meesten duwden hun fiets naar boven - ook een hele toer!
Ook hier was de beloning, een hele mooie camping met een prachtig uitzicht over Verona. We konden de tenten onder de druivenranken zetten, wat de meesten ook deden maar ik had 't wel gehad en ben samen met Nico, die ook 'te lui' was om zijn tent op te zetten, nar de herberg getogen die 100 meter verder en lager was gelegen.
Dat bleek Villa Francescatti te zijn, een onderkomen gebouw uit het jaar 1200 met grote zalen met van die grote zware houten plafonds en beschilderde wanden. Rond het gebouw lag een grote tuin met diverse palmbomen, maar net als het gebouw was ook de tuin erg verwaarloosd. Zonde, maar je moet er ook het geld voor hebben!
Nico en ik kwamen juist op tijd om nog te kunnen mee-eten. Daarna was het bed opmaken, douchen, dagboek bijwerken, mail checken en heerlijk slapen in onze privé kamer.
's Morgens hoefden we maar € 28,- af te rekenen voor dat alles.
Later hoorden we dat onze, van vermoeidheid genomen beslissing, goed was uitgepakt.
We hadden het zeker niet 'minder' gehad dan onze campinggasten!
Weer een dag met een gouden randje!
-
10 Mei 2014 - 14:03
Stefan Fleur Sofie En Claudette:
Lieve sportieve opa Ton
Wat is het toch heerlijk om jullie verhalen te volgen en wat houden jullie goed vol!!
Toppers zijn jullie.
Liefs van ons uit Mallorca
Nog maar een paar uurtjes en dan is het helaas weer afgelopen... -
11 Mei 2014 - 09:36
Hermien:
Hallo Ton, oh wat erg om thuis te zijn, met regen. We lezen de letters van jouw verhaal gretig van het papier.
Wat een mooie beschrijvingen allemaal. Peter en ik hebben destijds ook enorm genoten van Verona, nog een opera in de buitenlucht bijgewoond. (Was toen zomer ) Behalve om die enorme steile klim benijd ik jullie niet. Hoe gaat het met de benen en het zitvlak? Jullie fietsen toch maar fantastisch! Hendrik krijgt de hartelijke groeten van roeimaat Aart Snoek. En de koffie bij Geerdien (de vrouw van Arnold) was lekker maar vooral ook heel gezellig.
Speciaal voor Miny de hele hartelijke groeten, wat een topvrouw!
Toen ik Sjoerd vroeg wat hij het leukste heeft gevonden van de vakantie, was zijn antwoord: ' de autorit met Leo' Ja, Leo heeft met zijn smalle en steile bergpassen veel punten gescoord!
Geniet nog lekker verder, met en van elkaar en zeker ook van het mooie weer en het landschap.
Hartelijke groeten van ons beiden uit Almelo. Snik, snik. We waren er heel erg graag bij geweest! -
11 Mei 2014 - 11:14
Broertje Johan:
Hej, Tonnie volgens mij kun je wel anekdote-avonden gaan houden. Je maakt zoveel mee...iedereen hangt aan je lippen.
Ik heb het al eerder gezegd "fantastisch dat je dit doet én dat je het kunt doen. Ik zelf wil er zelfs niet aan denken." Heel veel succes de komende loodjes ;-) .
Groeten, Johan -
11 Mei 2014 - 16:28
Antoon En Ans :
hallo Ton, Wat goed om te lezen dat het goed gaat, we zeggen vol houden.
Hier is het nog steeds petweer dus geniet er maar van. We blijven je mooie verhalen lezen.
Heel veel succes nog en het kaarsje brand bij maria.
Heel veek groetjes uut oatmuske.
Van Ans en Antoon.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
