Dag 22 - 16 mei 2014

Het is nu bijna 23.00 uur als ik dit al liggende in mijn tentje opschrijf.
Beste thuisfront, het zou vandaag zou het een makkie worden met weliswaar een paar fikse klimmetjes maar de afstand was niet ver, zo'n 35 km.
We vertrokken vanuit Acquasparta net als altijd, iets over negen. Het weer was matig, het was zelfs zo fris dat velen hun jack aantrokken, maar....de omgeving was weer schitterend. Net als gisteren fietsten we langs veel olijfboomgaarden en af en toe zag ik een vijgenboom staan, maar niet in zo grote getale als de olijfbomen. Tijdens de eerste klim gingen veel jacks al weer uit. Het tempo lag hoog, zonder dat dat nodig was want we hadden geen haast. Veel eerder dan verwacht waren we Narni Scalo om aan de beklimming naar het oude stadje Narni te beginnen. Waarom ze die mooie plaatsjes altijd zo hoog op een bergtop hebben gebouwd...? Tjonge, jonge, met onze bepakking was het een hele toer maar het uitzicht was adembenemend. Narni is een oud middeleeuws stadje waarvan de 2 oude toegangspoorten nog helemaal authentiek zijn.
Zoals altijd werden er heel veel foto's gemaakt waarna we de binnenstad in zijn gefietst. Het was precies 12.00 uur toen we op het terras gingen zitten voor de koffie met iets lekkers.
En waar ze vandaan komen, je weet het niet, maar links en rechts werden we aangesproken door Nederlanders. Allemaal van die fitte pensionado's. De meesten trekken met zo'n groot 'slakkenhuis op wielen' door Italië. Een stel vertelde ons dat ze die middag gingen kijken naar de Giro d'Italia, die vandaag in de buurt was. Bij navraag en wat googlelen bleek dat de Giro karavaan tegen 16.00 uur door Spotelo zou trekken. Omdat we toch een vrije middag hadden, besloten Nico en ik de Giro te bekijken. Alhoewel we uitkeken naar het NL stel met hun camper om mee te rijden, troffen we hen niet en besloten we gewoon op de fiets naar Spoleto te rijden. Achteraf was dat gemakkelijker gezegd dan gedaan, want het bleek ruim 40 km. te zijn met een hoogte verschil van 800 meter. Maar wie A. zegt moet ook B. zeggen. Omdat we tijd genoeg hadden maar ons ook niet kapot wilden fietsen op de steile klim besloten we in Terni de fiets op de bus te zetten. Terni is een behoorlijk grote en drukke stad! Dus voor we het busstation hadden gevonden waren we veel tijd kwijt maar we namen wel de tijd om lekker even te lunchen. Met een kaartje voor de fietsen en voor ons zelf, vertrok de bus om 14.30 uur. Wij genoten van het uitzicht en waren blij dat we die klim niet hoefden te maken maar...... we hadden buiten de waard gerekend want Spoleto ligt in een dal en juist daar stopte de bus om ons eruit te laten terwijl de Giro halverwege vanaf Rieti de weg richting Spoleto volgde, net voor de bergtop! Eigenlijk hadden we daar moeten uitstappen, maar ja.....?????!
We zaten in de bus en hadden betaald tot Spoleto, dus net als de mop over die 2 gekken, we bleven gewoon zitten, met als gevolg dat we na de Giro een heel stuk terug moesten klimmen.
Maar zover was het nog niet, eerst moest de Giro voorbij komen. Het circus liet nog 'n tijdje op zich wachten maar tegen 16.15 kwam, luid toeterend, de reclame karavaan begeleid door ik weet niet hoeveel motoragenten.
We zagen al die agenten pront op hun MotoGuzzi met zwaailichten zitten maar welk doel ze dienden, ontging ons geheel. Vrijwel eenzelfde hoeveelheid politieauto's met sirene, scheurden ons ook voorbij. Plots kwamen de helicopters in zicht met hun camera's en zagen we een eerste groepje van plm. 8 renners voorbij komen met daarachter de ploegleiderswagens. Na zeker 3 minuten volgde pas het peloton dat niet veel moeite deed om hun achterstand op de koplopers te verkleinen. Achter het peloton zat een hele vracht volgauto's en materiaalwagens, etc. Na een poosje kwamen er nog een aantal achterblijvers aan scheuren want die gingen wel hard.
Ik zei tegen Nico, ons voorspel was heel uitgebreid, het moment suprème super kort en nu volgt de after party, want wij moesten weer terug naar Narni.
Ik denk dat het iets over 17.00 uur was toen we terugreden en volgens mij had ik pas tegen 20.45 uur mijn tent staan....! Net voor het donker!
Kapot maar wel voldaan over ons uitstapje. Nico had onderweg nog een lekkere fles wijn gekocht die we samen hebben leeg getutterd. De fles was net leeg toen de anderen met een busje vanuit de stad, waar ze hadden gegeten, werden teruggebracht. Zij hadden een hele relaxte middag en avond gehad en zo was iedereen weer tevreden over deze bijzondere dag.