Over de deelnemers aan de tocht

Hier komen een paar woorden van Jos. Sommigen van jullie kennen me misschien nog van de serieuze verhaaltjes die ik vorig jaar schreef tijdens de reis naar St. Petersburg.
Ton vertelt jullie al van alles over onze dagelijkse etappes op weg naar Rome. Ik wil jullie daarom liever even voorstellen aan de deelnemers, ofwel de hoofdpersonen op deze reis. Op afstand lijken het allemaal serieuze sportievelingen. Kijk maar naar de groepsfoto in de Alpensneeuw die we een paar dagen geleden op deze website hebben gezet. Op afstand lijkt het alsof er allemaal boven onze knieën allemaal remkabels van de fietsen lopen, maar als je goed kijkt zie je dat het onze bovenbeenspieren zijn.
We zijn hier allemaal heel serieus en sportief bezig, maar zodra we een heuvel hebben beklommen en het weer bergafwaarts gaat, dan komt het kind in ons naar boven en suizen we om het hardst naar beneden. Toen we op de Arlbergpas vanuit de sneeuwhoogte ons in de afdaling stortten moest ik bij 65 km/uur in de remmen knijpen want de luifel van mijn tent raakte los en sloeg voor mijn gezicht, maar die andere mannen en vrouwen stoven me aan alle kanten voorbij.
Wie die andere mannen en vrouwen zijn? Nou in willekeurige volgorde is dat Tonny v. B. Tonny is de hoofdnavigator en hij loodst ons vakkundig met zijn GPS door Europa. Wij zeulen allemaal zo'n 25 kg bagage mee en worden daarom soms ingehaald door jonge Italianen op lichtgewicht-racefietsen. Zodra Tonny dat merkt spurt hij net zo lang achter ze aan totdat hij ze weer heeft ingehaald en op achterstand gezet. Het resultaat is wel dat wij onze navigator een poos kwijt zijn en hopeloos verdwalen.
We hebben echter ook een tweede navigator, Hendrik V. uit Ommen. Hendrik brengt ons dan weer terug op de route. Hendrik zit zo mooi op zijn fiets dat hij is gekozen tot mooiste renner: de Mario Chipolini van ons peloton. Hij is wel een beetje eigenaardig, want als het even kan dan fiets Hendrik in zijn ondergoed.
Leo S. uit Vriezenveen is gekozen tot stijlvolste renner omdat hij zo mooi recht op zijn fiets zit. Het nadeel is wel dat je in die houding maximale druk op je zadel krijgt. Leo heeft dan ook de roodste billen van ons allemaal. Hij smeert er van alles op: zinkzalf, Sudoku crème, nivea, uierzalf en lippenbalsum. Rode billen hebben we trouwens allemaal na twee weken onafgebroken fietsen. De Bavianen in Artis zouden er jaloers op zijn.
Wim S. uit Vriezenveen was er vorig jaar ook al bij en het totale gewicht van fiets, bagage en lichaam is bij hem het grootst van ons allemaal. Bij het beklimmen van de Alpen hijgde Wim dan ook het hardst van ons allen, hij pufte harder dan een Turkse vrouw in barensnood. Wim zorgt voor extra gezelligheid, want hij heeft een jukebox in zijn stuurtas gestopt en geluidsboxen op zijn vlinderstuur bevestigd. Een breed scala aan liedjes van Golden Earring tot André Hazes heeft ons zo door de Alpen en over de Povlakte gesleurd.
Ton L. uit Ootmarsum is de charmeur van de groep. Hij maakt de serveersters of de beheerster van de camping zoveel complimenten dat we met hoge korting kunnen slapen en eten. Ton is nieuw in de groep en claimde dat hij niet zoveel fietservaring heeft, maar hij praat zoveel (zelfs bergop) dat hij het puffen van Wim en de muziek uit zijn jukebox overstemt. Tom is heel sociaal en met recht de grote regelaar. Hij is de organisator van deze website en hij schrijft hiervoor de verslagen. Ton is ook heel slim. Sommigen van jullie hebben misschien gemerkt dat hij ook een verslag voor 31 april heeft geschreven. Die datum staat waarschijnlijk niet op jullie kalender, maar Ton bedenkt die datum erbij zodat we mooi een extra fietsdag hebben.
Miny van B. is de vrouw van Tonny en ook al zo'n goede fietser. Ze klimt als een berggeit en heeft daarmee de titel 'Koningin van de Alpen' verdiend.
Arnold O. G. Uit Hoge Hexel komt uit de agrarische sector en geeft ons onderweg uitleg over de gewassen die we om ons heen zien. Arnold schoot een beetje te kort in de voorbereiding van fiets en lichaam. Daar waar mijn vrouw Mirna mij in januari al de Holterberg op stuurde om klimspieren te kweken, stuurde Gerdien Arnold het land op! Arnold kon daarom in de Alpen het kleinste tandwiel voor niet bereiken en moest noodgedwongen met een groot verzet de bergen over.
Nico L. uit Geesteren heeft net als vorig jaar zijn tent vergeten en zoekt daarom steeds een slaapplaats onder de blote hemel. Waarschijnlijk is dat niet de ideale manier om te rusten, want hij valt geregeld overdag in slaap, zelfs op de fiets. Als Nico niet slaapt dan knoopt hij gelijk betrekkingen aan met mensen die we tegenkomen. Taalproblemen kent hij daarbij niet want hij gaat er gewoon van uit dat iedereen het Geesters dialect kan verstaan.
Miel W. Uit Almelo geeft ons allen medische en geestelijke bijstand. Het eerste komt uit zijn lange ervaring als arts, maar de geestelijke bijstand geeft hij middels een ongeëvenaard gevoel voor humor. We luisteren soms met rode oortjes naar zijn moppen waarvan we de meeste wel begrijpen.
Geert de H. uit Vriezenveen is rustig en weloverwogen, zowel op de hellingen als in de groep. Geert vindt lekker eten nog belangrijker dan lekker fietsen en daar profiteren we allemaal van mee, van het fruit dat hij onderweg koopt tot zijn kennis van Italiaanse menukaarten.
Peter S. uit Almelo is onze grootste bikkel. Hoewel hij vanwege medische reden niet elke dag kon fietsen heeft hij ons allen verwonderd met zijn doorzettingsvermogen en met zijn uiterst positieve kijk op het leven. Peter is de kampeerkampioen en hij zorgde zelfs voor een cateringtent met meubilair.
Hermien G. Uit Almelo is de meest sociale fietsster die we ooit hebben meegemaakt. Ze kletst iedereen naar boven en fietst zelf ook als een van de beste.
Hermien en Peter moesten na de Reschenpas helaas naar huis om na de meivakantie hun baan in het onderwijs weer op te pakken en we missen ze nog elke dag.
Over mezelf kan ik zelf natuurlijk niets vertellen, maar ik heb wel een hele hoop plezier met deze rare snuiters!!!