Dag 9 - 4 mei 2014

Het is niet eerlijk verdeeld in deze wereld want ik zit een dagverslag te schrijven terwijl iedereen al ligt te pitten, nu om 23.30 uur. Sommigen in hun tentje want de anderen hadden geen zin om hun tent op te zetten, dus slapen de meesten op een zolder waar de campinghouder een boel matrassen had neer gelegd voor groepen.
De echte kampeerders pik je er nu wel uit!
Vanuit dat principe heb ik m'n tentje ook maar opgezet omdat ik die spulletjes niet voor niets heb meegenomen!
's Nachts heb ik me wel 10 keer voor m'n kop geslagen waarom ik niet in die grote slaapzaal was gaan liggen, want ik kon niet slapen en ik had het vreselijk koud. Goed slapen was in de zaal misschien ook niet gelukt maar warm had ik het er zeker gehad!
Maar goed, we waren die ochtend vertrokken vanuit Bregenz na eerst nog even naar het beroemde openluchttheater te hebben gekeken dat in het water van de Bodensee ligt. Jullie kennen dat theater vast en zeker wel van de spektakel opera's, zoals Aida en Norma die dan ook worden uitgezonden op TV. Het was zeer indrukwekkend!
Daarna begon de fietstocht van plm. 100 km. naar de camping in Wald am Arlberg. We zijn dan al een klein stukje op de klim naar de Arlbergpass, want de Pass staat voor de volgende dag op het program. Misschien heb ik van spanning niet geslapen want iedereen spreekt hier met ontzag over.
Onze fietstocht voerde een flink stuk langs de Bodensee met het water met veel dure boten aan de rechterzijde en de schitterende huizen aan de linkerzijde. Het was prachtig weer en we hadden de wind in de rug en reden een lang stuk langs de gekanaliseerde Rhein die de grens vormt tussen Oostenrijk en Zwitserland. Nico was nog nooit in Zwitserland geweest. De hele groep werd stil gezet omdat hij even de grens over wipte. Zo, Nico kon ook over die Schweitz meepraten.
Wim had zijn muziek aangezet, gezellige Duitse meezingers, waaraan ook iedereen mee lalde. Alle passanten keken ons lachend na. Het is natuurlijk wel een koddig gezicht om zo'n zootje ongeregeld voorbij te zien scheuren. Ik wil jullie thuis niet meer vermoeien met ons bezoek aan onze Conditorei want dat hoort min of meer bij ons dagelijks ritueel.
Hoe mooi Oostenrijk in de maand mei is, dat hoef ik jullie niet te vertellen. Alle weiden zijn gekleurd met bloemen in allerlei kleuren, de bomen staan volop in bloei en dat alle met een schitterend zonnetje. Vandaag was het een dag waarop je alleen maar kunt en mag genieten en blij moet zijn dat je zo'n trip kunt doen qua gezondheid maar ook qua tijd.
s'Avonds hebben we samen heerlijk gegeten in een goed restaurant waar ze gelukkig internet hadden zodat ik jullie gisterenavond kon informeren.