Dag 2 want dag 1 moet ik nog schrijven..hahaha

Om 06.30 ging de wekker. Na weer een mindere nacht vanwege, noem het maar fietskoorts, stapte ik op mijn zwaar beladen fiets. Na bijna 45 jaar huwelijk voelde het afscheid redelijk beperkt. De eerste dag was begonnen, richting Diepenheim want daar zouden de 12 mannen en de 2 dames elkaar ontmoeten. De zon liet zich al vrij snel zien, maar daar lag het niet aan dat ik het al vlug te warm kreeg. Tjonge, wat 'n gewicht had ik aan de fiets hangen. 24 km kruissnelheid...dat was ik snel vergeten, dat werd 20.
Omdat ik de afgelopen week al een keertje als training naar Diepenheim was gefietst, kende ik de weg goed en klokslag 10.00 uur kwam ik aan bij de Kokkerije, waar Handrik, Harrie en Leo als enige zaten. De rest kwam daarna aangefietst al dan niet met supporters om ons uit te zwaaien. Het was na 11 uur toen aanstalte werd gemaakt voor vertrek. Maar eerst de groepsfoto! Tonnie voorop en de hele club erachter aan. Peter had inmiddels de autosleutels van Hermien overgenomen, want het is de bedoeling dat de auto met aanhanger ons begeleid tot aan de Alpen. Hermien. Peter hadden neefje Sjoert meegenomen, hij gaat proberen ons bij te houden en wanneer dat hem niet meer lukt, dan stapt hij gewoon in de auto. Al snel had ik en met mij meerdere fietsers hun zwaarste spullen in de aanhanger geschoven waardoor het fietsen gelijk een stuk aangenamer werd, en het tempo hoger!
De route voerde ons door de Achterhoek richting Varseveld waar na 35 km de eerste koffiepauze was gepland. Daarna ging het bij Gendringen de grens over richting Rees al waar we met het pontje de Rijn over gingen. Tot dan was alles vlekkeloos verlopen maar Jos had last van iets waarvoor ook echte wielrenners van de fiets moeten. Aangezien Jos goed tempo kan maken zou het hem zeker lukken om ons in de te halen. Voordat hij ging hurken had hij nog gezien dat de groep rechtsaf sloeg, dus na de boodschap snel op de fiets ons achterna. Maar waar was de groep toch...? In geen velden of wegen te zien. De groep bleek toevallig net achter een bossage te fietsen en na een tijdje werd Jos gemist. Terwijl de voorste fietsers van niets wisten, zijn Miel en Hendrik gekeerd om Jos op te snorren.
Bij een gevaarlijke kruising bleek er maar 9 man te staan die zich afvroegen waar de rest was. Ik ben lekker gaan liggen/zitten dutten in het zonnetje. Na een poosje was de hele groep weer kompleet en konden we in Rees met het pontje de Rijn over. Daarna bleek de jeugdherberg niet ver meer te zijn, met lekker douchen, goed eten en een heerlijk biertje in het vooruitzicht. Een prachtig slot van onze eerste fietsdag.